Duygularımın Dili Kitabı

Bıkmışken Dünya’nın en çok kahrından,
Gözümün yaşını döker giderim
Canım öz canımın canını yaktı
Zaman tünelinde akar giderim.

Yaprağını yolmadım, gülünü sevdim
Ben bir insan, ne zavallı ne devdim
Söylenecek sözümü ağzımda gevdim
Olan sırlarımı döker giderim.

Yüreğime kıymık saplanmış iken,
Bir de sen sapladın gönlüme diken
Bu Dünya’da bir Gültekin var iken,
Musalla taşına çıkar giderim.


Gültekin Yıldırım