Duygularımın Dili Kitabı

Çiçek olsan seni ilk ben koklardım
Mendil olsan seni kırk yıl saklardım
Bülbül olsan kafesini beklerdim
Belki benim için ötersin diye

Turna olsan sana yuva yapardım
Benim olsan ölene dek bakardım
Yanık olsan çeşme gibi akardım
Belki bana yar olursun diye

Kağıt olsan kalem olur yazardım
Senin için gurbet eli gezerdim
Kem bakanın o an başın ezerdim
Benden başkasının bakmasın diye

Çiçek olsan sana gölge olurdum
Cihanı arayıp seni bulurdum
Sen olmasan ben kendimi vururdum
Belki ahirette bulurum diye

İki aydır ayrı kaldım sıladan
Kavuştursun bizi çabuk Yaradan
Fitneyi fesadı çıkar aradan
Unuttun mu verdiğin sözü sevdiğim?

Para dersen sana para bıraktım
O siyah zülfünü kime tarattın?
Benim şu dünyamı çabuk kararttın
Gece mi zannettin beni sevdiğim?

Siyah gözlerinle yüzüme baktın
İki ayda bana üç mektup attın
Saçını tarayıp yere fırlattın
Tarak mı zannettin beni sevdiğim?

Çiçek sanıp koklayıp ta atarsın
Bir gün benim yollarıma bakarsın
Bu yiğit askere kement atarsın
Hayvan mı zannettin beni sevdiğim?

Ben boyun bükerken sen de gülersin
Belki benim kahrolmamı dilersin
Eline alıp da her gün elersin
Elek mi zannettin beni sevdiğim?

Bir selviydim genç yaşımda devirdin
Odun sandıp beni küle çevirdin
Söyle beraberken neler söylerdin?
Çok çabuk unuttun beni sevdiğim

Gözyaşımla sana yazdım bir ağıt
Ne kalem dayanır ne de bir kağıt
Yavrum, yavrum, diye istersen çağırt
Çocuk mu zannettin beni sevdiğim?

Anan mektup yazdı acı mı acı
İçerime sardı büyük bir sancı
Ben dertli gelmişim gidiyom hancı
Yoluma bakıp ta ağlama yavrum

Resmime bakıp ta çağırtma beni
Ben ölmüşüm Allah kurtarsın seni
Mezarıma bazen gelirsin e mi?
Başımda okursun Fatiha yavrum

Saçım simsiyahtı oldu bembeyaz
Üstümüze eser kuru bir ayaz
Bilirsin dayanma gücümüz çok az
Ölmezsem dağları aşarım yavrum

Salını salını boynuma sarıl
Bir defa öpeyim istersen darıl
Gelip sağ yanıma yat hırıl hırıl
Beraber uyuruz olur mu yavrum?

Bütün güzellikler hep senin olsun
O pamuk yanağın her zaman gülsün
Yaşaran gözlerin söyle de dursun
Beraber güleriz olur mu yavrum?

O gülen yüzlerin sarardı soldu
Yavrum bilmem sana acep ne oldu?
Belki benim gibi o da kahroldu
Uğruna ölürüm inan ki yavrum

Ufacık ellerin boynuma atsan
Gülen gözlerinle yüzüme baksan
Verdiğim kolyeyi boynuna taksan
Hep beraber olmak isteriz yavrum

Babam gelir diye yollara bakma
Ben zaten dertliyim beni ağlatma
Boynunu büküp te çehreni çatma
Ben de elbet bir gün dönerim yavrum.

 

Gültekin Yıldırım