Duygularımın Dili Kitabı

Dün gece koğuşta nöbet tutarken
Bir an hayalimde sılayı gördüm
Oturmuş ranzaya tesbih çekerken
Yarimin zülfünü ördüm zannettim

Hava soğuk, zaman geçmez bir andı
Hasret çeken gönlüm kavrulup yandı
Gözümün önünde yavrum canlandı
Kucağıma alıp sardım zannettim

Şimdi belki mışıl mışıl uyuyor
Rüyasında babasını arıyor
Gözlerine baktım yaşlar geliyor
Kapıyı çalıp ta eve girdim zannettim

Gültekin, her dem görür sılayı
Sarılır anaya öper babayı
Adnan kardaşını kucaklamayı
Şimdi askerliğim bitti zannettim.

Gültekin Yıldırım