Duygularımın Dili Kitabı

ÇIĞLIK

İçim yanıyor içim
Kar getirin getirin
Yüreğim paramparça
Bu ömürü bitirin

Çocuklarımdan ayrı
Bin kere ölüyorum
İçimde bir ateş var
Mum gibi eriyorum

Babam ateşe attı
Ona güceniyorum
İçimdeki yangıyla
Size sesleniyorum

Arayın n’olur beni
Yandım yandım kül oldum
Rüzgar vurdu üstüme
Denizlere savruldum

Ağlamayın arkamdan
Ben zaten çoktan öldüm
O kadar korkunçtu ki
Kendi öldüğüm gördüm

 Ey adalet suçlu kim?
Ceza niye bana var
Ben ölüyorum artık
Buna verin siz karar

Saçlarımı yolup ta
Gözyaşımı sileyim
Bu dünyada yaşanmaz
Ben toprağa gireyim

Allah bile acımaz
Benim garip halime
Baba niye, niye sen,
Kezzap döktün gülüme?

Böyle yaşayamam ben
Hasret kaldım ölüme
Kim dayanır ki söylen,
Bendeki bu zulüme?

Şükran’ ım gözbebeğim
Ülkü benim ciğerim
İbrahim olmasa ben,
Gülay’ ıma ne derim?

 Yanıyor işte içim
Ateş düştü yanıyor
Duydum şimdi mezardan
Dedem beni anıyor

Senin gözlerin yaşlı
Benimkiler kanıyor
Yaşamaktan canlarım
Bu gönül usanıyor

Güçlü olun çok güçlü
Merhamet zaaf demekmiş
En tatlı şey canlarım
Alın teri yemekmiş

İçim yanıyor içim
Yazmak teselli vermez
Bekliyorum yolunu
Ezrail niye gelmez

Bir Gültekin’ di işte
Ne tekindi ne güldü
Sizin hasretinizden
Bak hücresinde öldü.

10/03/1995 Saat: 00.45
Gültekin Yıldırım

• < Önceki
• Sonraki >