Duygularımın Dili Kitabı

Çarmıha bağlandı elim
Lâl oldu söz etmez dilim
Goncayken kurudu gülüm
Sensiz olmak bana zulüm

Bir sen vardın bu dünyada
Beni anlayan
Benimle ağlayan benimle yanan

118, bul sevdiğim nerdedir?
Sesin gelmez gönül artık dardadır
Bedenim hardadır gönlüm yardadır

Çok aradım sonra buldum numaran
Kulakların çınladıysa beni an
Baban çıktı oldum kahr-ı perişan
Yeşeren başaktım şimdi oldum saman

Bir daha aradım sen çıkan diye
Neden telefona bakmadın, niye?
Gönlümü gönderdim sana hediye
Nerdesin neredesin, neredesin nerde?

Öyle alıştım ki sensiz yaşamam
Sen olmasan cesetim ben, coşamam
Sen gül gülüm, sen gül canım
Bu dünyada beni tek anlayan

Mikrop, pis başbelası, manyak,
Deli, hayvan, eşek
Neden bu kadar iyi oldun?
Ben senin yüzünden
İnsanlardan nefret bile edemiyorum
Seni, Seni, Yalnız Seni
Başkasın seversem vursunlar beni.

15/06/1995


Gültekin Yıldırım